عملکرد خرده‌های چوب در کاهش میزان آمونیاک محیط آکواریوم (NH3) و افزایش شانس بقای ماهی قرمز (Carassius auratus)

هدف از مطالعه حاضر استفاده از خرده‌های چوب (خاک اره) به عنوان یک بستر ارزان قیمت و منبع تأمین کربن، در فرآیند تثبیت آمونیاک و تأثیر آن بر افزایش شانس بقای ماهیان بود. بر این اساس، ماهیان در دو گروه  شامل گروه شاهد (آکواریوم فاقد براده‌ی چوب) و گروه تیمار (آکواریوم آب حاوی معادل 10% حجم کل براده چوب) بود) با چهار تکرار انتخاب شد. میزان 10 میلی‌گرم آمونیاک به همه‌ی آکواریوم‌ها اضافه شد و پس از 24، 48، 72 و 96 ساعت پس از افزودن آمونیاک، میزان آن محاسبه شد. در مرحله دوم آزمایش آکواریوم‌ها علاوه بر خرده‌های چوب حاوی ماهی نیز بودند. میزان تلفات ماهیان در بازه‌های زمانی 24، 48، 72، 96 ساعت پس از اضافه کردن آمونیاک شمارش گردید. نتایج نشان داد بین غلظت آمونیاک در تیمار  در مقایسه با گروه شاهد تفاوت معناداری وجود داشت (05/0>P). کمترین میزان مرگ و میر ماهیان مربوط به تیمار آمونیاک بود. نتایج مطالعه حاضر نشان داد، استفادهاز خرده‌های چوب باعث افزایش کارایی سیستم بیولوژیکی تثبیت کننده آمونیاک و افزایش شانس بقای ماهین شد.